‘Babam veya annem ne kadar para verirse, o kadarını aynı gün harcardım. ‘
Genelde gezmeyi seven ve biz çok gezenlere sorulan soruların başında; Gezi bütçeni nasıl ayarlıyorsun? Kendi paranla mı yoksa sponsorlar ile mi geziyorsun? Bu kadar çok gezip bu kadar az nasıl çalışıyorsun? Bunun sırrı nedir? Gibi sorular var. Bu soruların cevabı benim için ‘GEZİ BİRİKİMİ’ m de saklı.
Benimle ilgili kısa bilgilere göz atmak isterseniz ‘hakkımda‘ tıklamanız yeterli.
Babam veya annem ne kadar para verirse, o kadarını aynı gün harcardım. Hatta bir gün hatırlıyorum okula giderken babamdan para istemiştim. O, uyku sersemliği ile bana ‘pantolonumun cebinden ihtiyacın kadarını al’ demişti. Bende ne kadar para varsa alıp aynı gün harcamayı başarmıştım. Niye cebimde dursun ki! Sokakta ki kediye süt al, kendine şeker alıyorsan herkese al, kardeşine bir şey al….cebinde kuruş kalırsa ayıp olur 😉 Tabi onlarda sonunda benim haftalık kavramını anlayamayacağımı kabul ettiler bir süre sonra, ve günlük ihtiyacımdan fazla para vermemeyi öğrendiler. 😳
Üniversite yıllarına kadar da, parayı kontrollü harcamak, para biriktirmek ne demek? Para nasıl biriktirilir? Hiç ama hiç öğrenemediğim bir şey oldu. Adana’dan ayrılıp İstanbul’a geldikten sonra ailem düzenli banka hesabına para yatırmaya başladı. Durum böyle olunca biraz da olsa tutumlu olmayı öğrendim. Ama birikim kavramı ile tanışmamın nedeni bu değildi.
Cebimde bozuk para taşımayı hiçbir zaman sevemedim. O yıllarda da, her sabah evden çıkarken evin bir köşesine bozuk paraları koyuyordum ya da çantamı değiştiriyorsam içinde bırakıyordum. Ve bir gün, o küçük paraların ne kadar önemli olduğunu keşfettim. Nasıl mı?
Finallere hazırlanıyordum, evde yiyecek bir şey kalmamıştı ve markete gitmem gerekiyordu ama üstümde hiç para olmadığını fark ettim. O buz gibi havada bankaya kadar gitmekte gözümde o kadar büyüyordu ki. Kenara köşeye koyduğum demir paralar geldi aklıma ve her köşede, çantalarımda ne kadar varsa topladım ve markete gittim. Neler neler almıştım onlarla, şimdi bile hatırlıyorum. O gün anladım ki, bu paraları biriktirirsem başka şeylerde yapabilirim.
O günden sonra her gün bozuk paraları aynı yere koymaya başladım. Onları harcamaya kıyamıyordum. Her geçen gün artıyorlardı ve bunu görmek beni çok mutlu ediyordu. Bir süre sonra bu paralar ufak ufak banka hesabına yatmaya başladı. Ve üniversite biterken onlar ile gezilere gitmeye başladım. O kadar keyifliydi ki! Şuraya gitmek istiyorum ne kadar? Tamam gidebilirim, bankadan alırım hemen 😆
İşte böyle başladı gezi için para biriktirme macerası. İş hayatına başladığım zaman yaptığım basit hesaplamalar ile ne kadar para biriktirebilirim? Eğer yıllarca o gezi birikimine hiç dokunmazsam sonunda istediğim yerlere gidebilir miyim? Soruları ile başladım kağıdı doldurmaya. Tabi o zamanlar ne birikimli hesaplar, ne bireysel emeklilikler ne de bu iş için kurgulanmış fon hesapları vardı. (Hala bu uygulamaları tam olarak kullandığımı söyleyemem…)
O günden bugüne 16 sene geçti…. Ve bugün gezmek için bu ‘Gezi Birikimi’ ni kullanıyorum. PARA BİRİKTİRMEK HİÇ FENA OLMAMIŞ GALİBA? 😎
Birikim nasıl yapabilirim mi diyorsunuz? Bu basit soruların cevapları nelerdi? Kalemi kağıdı alıp yazıp çizeyim bakayım…
- Ne kadar maaş alıyorum?
- Ev, Elektirik, su…vb temek ihtiyaçlara giden para ne kadar?
- Bunlar dışında en çok nelere para harcıyorum?
- Bu harcamaların içinde gereksiz diyebildiğim ne var?
- …… kadar eksik maaş oluyor olsaydım ne olacaktı? Hala vazgeçemediklerimi yapabiliyor muyum?
- Ne kadar sabırlıyım?
- Her ay, açacağım bu ayrı hesaba …… kadar parayı atıp unutabilecek miyim?
- Bu hesabı açma amacım şu……… Çok önemli bir şey olmadığı sürece bu amaç dışında kullanmadan durabilecek miyim?
- Buna ne zaman başlayabilirim?
- Ne zamana kadar devam ettirebilirim?
- Her yılın sonunda mı bu birikimleri kullanarak bir yere gitmek istiyorum, yoksa uzun yıllar biriktikten sonra uzun bir tatile mi çıkmak istiyorum?
İşte bu basit soru-cevaplar ve aşağıdaki kadar basit hesaplama sonucunda açtım hesabımı yıllarca dokunmadan….
Tabi unutmamak lazım ki hepimizin hayatları, içinde bulunduğu yaşam şartları, çalıştığı iş, kariyerleri, beklentileri, hayalleri, aldığı maaşlar çok farklı. Ortak birleştiğimiz önemli nokta sanırım, bir şeyler için birikim yapmaya çalışmak. Eğer herhangi bir şey için birikime başlamadıysanız belki bu minicik hesaplama ve yazı size yardımcı olur…
Birikim yapın ve keşfetmekten korkmayın! ilgili tüm yazılar
Yola çık! Sınırları Geç! Hayatı Keşfet!
5 yorum
herhangi bir kolejsiyonunuz varmı ? mesela ülkelere ait kağıt para biriktiriyormusunuz ?
Oraların simgesi haline gelmiş veya orayı anlatan küçük şeyleri alıyorum… Bunun yanında gittiğim yerin taşı, toprağı, deniz kabuğu…gibi şeyler sakladıklarımın arasında 🙂
Merhaba Gülçin,
Ne güzel bir konuyu yazıp, işlemişsin.Ne yazık ki günümüzde insanlar tasarruf etmeyi unutmuş, kredi kartından harcayıp ay başında aldığını karta yatırıp dımdızlak yaşamaya kendilerini hapsetmişler.Çoğu kişinin birikimi yok.Hayatta herşey küçükken öğrenilir.Boşuna söylenmemiş,
Yukarıda işlediğin konu, bana 4 yıl önce yaşadığım büyük bir talihsizliği hatırlattı.Çalışma hayatımda 1.500.000.USD. kaybettim.Hayatımın sonu geldi diye düşündüm.Herşeyimi kaybettim.Ailemi bile.Cinayet işleyecektim nerdeyse.Bana oğlum ve annem aklımı başıma getirttiler.Varlıklı olduğum zamanlar, çoğu kişinin bana, paranı sokağa atıyorsun dediği tasarrufum(bireysel emeklilik sistemi) kurtardı.O zamanlar ayda 1500 USD. bir para yatırıyordum.O biriklerim bana şimdiki hayatımda sermayem oldu.Allahıma sonsuz şükürler olsun.Eskisinden daha kuvvetliyim.İŞTE TASARRUF BÖYLE ZAMANLAR İÇİN ve YARIN HANGİ DURUMDA OLACAĞIMIZ BELLİ DEĞİL.
Bu yaşadıklarımı gençlere hep anlatıyorum ve ayda 50 TL. bile olsa kenara bırakın diyorum.Umarım dediklerimize değer veriyorlardır.
Evet, ben de seninle birşeyler paylaşmak istedim.Zaman ayırıp okuyabildiysen teşekkür ederim. 1 EKİM ‘de Nepal’e hareket ediyorum.15 gün boyunca ülkeyi gezecem.Facebook’da izlenimlerimi takip edebilirsin.Selam ve sevgilerimle,
Murat Karlıdağ
İlk paragraftaki son cümlem tam çıkmamış.Ağaç yaş iken eğilir demek istemiştim.
Merhaba gülçin. Hayran olduğum nadir insanlardan birisin. Ve bir diğeri de serkan 🙂 ikinize duyduğum hayranlık anlatılamaz. İkinizinde yolu açık olsun sizlerden öğreneceğimiz çok şey var. Hoşçakalın dostça kalın sevgilerle 🙂